نگاه اقتصادی، محمدعلی دیانتی‌زاده – در نخستین سال پس از امضای برجام، بیش از ۵ میلیون نفر از شهروندان کشورهای دیگر به ایران آمدند و تعداد افراد اروپایی واردشده به ایران نیز افزایش ۸۰ درصدی یافت. اما با خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها، سفر اروپایی‌ها به ایران حدود ۲۵ درصد کاهش یافت که ناشی از مشکلات ایجادشده در بیمه این مسافران به‌واسطه تحریم‌ها است.
با این‌حال همچنان گردشگرانی نه‌تنها از کشورهای همسایه بلکه از کشورهای اروپایی راهی ایران می‌شوند تا از جاذبه‌های گردشگری کشور ما دیدن کنند.
اما توریست‌های خارجی در سفر به کشور ما تنها جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی و بازارهای سنتی و جدید و دیگر دیدنی و گشتنی‌های ایران را نمی‌بینند، آنان بیش از هر چیز ایرانیان، رفتارهای اجتماعی و فرهنگ امروزشان را می‌بینند.
در بروشورهایی که به توریست‌های خارجی عازم ایران داده می‌شود، علاوه بر یادآوری این‌که “ایران در زمره کشورهایی است که تسلط به زبان انگلیسی در میان مردمش فراگیر نیست”، نسبت به دو مورد خاص هشدار داده شده است:
نخست؛ نبود یا کمبود سرویس‌های بهداشتی عمومی در ایران،
دوم؛ وضعیت خطرناک رانندگی ایرانی‌ها.
مورد یکم را به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وامی‌گذاریم و می‌گذریم اما در شرح مورد دوم این بروشورها آمده است که اغلب ایرانیان خود را چندان مقید به رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی به‌ویژه حق تقدم عابران پیاده و خودروهای دیگر و نیز حفظ سرعت مطمئن نمی‌دانند.
آن‌ها چیزهای عجیب‌تری را نیز خود به چشم در ایران می‌بینند؛ بوق‌زدن رانندگان برای عابران روی خط عابر پیاده و راه‌ندادن به آن‌ها و حتی بوق‌باران کردن خودروهایی که حاضرند به عابران یا خودروهای دیگر دارای حق تقدم راه بدهند!
گویی هیچ‌کدام از ما در آیین‌نامه رانندگی نخوانده‌ایم که حق تقدم عبور یعنی مراعات اولویت حق عبور وسیله نقلیه یا عابر پیاده‌‌ای که طبق مواد ۱۳۷ تا ۱۳۴ و ماده ۱۸۶، زودتر و پیشتر از ما باید عبور کنند.
به عبارت دیگر، اصولا به این فکر نمی‌کنیم که اگر دیگران نیز مانند ما بخواهند در همان لحظه از یک تقاطع عبور کنند، برخورد همگی ما با هم قطعی است و از همین رو مقررات خاصی برای حق تقدم عبور وسایل نقلیه تعیین شده است که رعایت آن برای رانندگان اجباری است.
بنابراین لازم است این اصل را به خود گوشزد کنیم که:
در حق تقدم عبور، تکلیف رانندگان به هنگام عبور از تقاطع‌ها، میدان‌ها و گردش‌ها با علائم و تابلوهای راهنمایی، خط‌کشی‌ها و فرمان‌های پلیس مشخص می‌شود، نه با فرصت‌طلبی، برتری‌جویی، زیاده‌خواهی، پُررویی، زورآوری و زرنگی ما!