جمعه 13 می 2022 - 1:31

باشگاه هزار سی‌سی‌ها !

خودروهای صفرکیلومتر 7هزار دلاری موجود در دنیا که عمدتا محصول هند یا چین هستند، خودروهایی با موتور 800 سی‌سی و کم‌امکانات هستند.

جلال رشیدی کوچی، نماینده مجلس خبر داده است که در تنظیم آیین‌نامه واردات خودرو با تکیه بر کلمه خودرو اقتصادی دو شرط در نظر گرفته شده که یکی از آ‌ن‌ها سقف قیمت ۷هزار دلاری و دیگری حجم موتور ۱۰۰۰ سی‌سی است.

به گزارش نگاه اقتصادی به نقل از سرمایه ملی، این در حالی است که خودروهای صفرکیلومتر 7هزار دلاری موجود در دنیا که عمدتا محصول هند یا چین هستند، خودروهایی با موتور 800 سی‌سی و کم‌امکانات هستند که از استانداردهای 85گانه بی‌بهره‌اند و حتی در سگمنت 15هزار دلار نیز تنها خودروهای چینی با استانداردهای 85گانه یافت می‌شود، مگر آن‌که سراغ خودروهای کارکرده برویم که کلا داستان دیگری دارند.

اما درخصوص مورد دوم یعنی خودروهای دارای موتور 1000 سی‌سی گزینه‌های زیادی برای واردات وجود دارد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

 

 

تا پیش از سال 2010، قرار دادن پیشرانه ‌ای زیر 1000 سی سی برای خودرو، امری مضحک تلقی می شد اما با اوج گیری قیمت سوخت خودروسازان مجبور شدند تا با تغییر سیاست های خود به سمت بهره گیری از این دست موتورها بروند.

البته پیش‌تر نیز زمانی که خبری از کمربند سه نقطه‌ای یا ایربگ نبود، وقتی اکثر خودروها با داشتن رادیویی همراه یک بلندگو، ایده‌آل محسوب می‌شدند، پیشرانه‌ها می‌توانستند جمع و جورتر و کم‌مصرف‌تر باشند.

تا جایی که حوالی دهه 70 میلادی برای پیدا کردن خودرویی با پیشرانه 700 سی‌سی و توان زیر 60 اسب بخار، کافی بود تنها گردن خود را بگردانید.

با افزایش علاقه مردم به سرعت و همچنین افزایش وزن خودروها در پی افزایش ایمنی، پیشرانه‌های کوچک، دیگر جایی برای نفس کشیدن برایشان نمانده بود طوری که تا پیش از سال 2010، قرار دادن پیشرانه‌ای زیر 1 لیتر برای خودرو، امری مضحک تلقی می‌شد.

تا اینکه با افزایش قیمت سوخت و سخت‌گیری بیشتر در برابر آلایندگی خودروها، سازندگان به این نتیجه رسیدند که بهترین راه برای خلاص شدن از انتشار CO2 زیاد و مصرف سوخت زیاد، کوچک کردن پیشرانه است، آن هم خیلی کوچکتر. با افزایش نیاز به پیشرانه‌های کوچک و دست به کار شدن خودروسازان معتبر، بازده و توان پیشرانه‌ها، افزایش چشمگیری داشت. استفاده از توربوشارژر، سوپرشارژر و سیستم‌های پاشش مستقیم سوخت از راهکارهایی برای بهینه‌سازی بوده که استحکام قطعات و پیشرفت آب‌بندی و … میسر ساخته است.

حالا که این پیشرانه‌ها روی مدل‌های جدید برخی خودروهای محبوب ایران (داچیا ساندرو) نصب شده‌اند و همچنین وجود زمزمه‌هایی مبنی بر طراحی یک پیشرانه سبک توسط یکی از خودروسازان داخلی، بگذارید به معرفی نمونه‌های موفقی از کوچک‌ترین پیشرانه‌ها بپردازیم.

* پیشرانه یک لیتری EcoBoost فورد

پیشرانه یک لیتری EcoBoost ما با بهره‌وری از توربوشارژری مناسب، پاشش مستقیم سوخت و دو میل سوپاپ مستقل برای زمانبندی متغیر سوپاپ‌ها، استاندارد جدیدی برای پیشرانه‌های کوچک و کم‌مصرف ایجاد کرده و همه چیز را متحول خواهد کرد.» این‌ها را آقای جوزف باکای، فورد-اروپا، گفته است.

پیشرانه پر افتخار فورد با سابقه برنده‌شدن به عنوان «بهترین پیشرانه زیر یک لیتر» برای 6 سال متوالی از سال 2012، و 4 جایزه دیگر برای بهترین پیشرانه سال (در سال‌های 2012 تا 2014 ) و بهترین پیشرانه جدید (در سال 2013)، قلب تپنده یکی از هر 5 فورد موجود در اروپاست. نکته جالب دیگر اینکه در میان هر پنج فورد فیستا، دوتای‌شان از این پیشرانه استفاده می‌کنند.

رئیس هیات مدیره برگزینندگان پیشرانه برتر در سال 2018، این موتور را به عنوان «بهترین پیشرانه سه سیلندر طراحی شده تاکنون» معرفی کرد و لایق عنوان بهترین پیشرانه سال، با وجود طراحی نمونه‌های جدیدتر توسط دیگر تولیدکنندگان، دانست.

این پیشرانه توربو با پهنایی به اندازه یک کاغذ A4، توانایی تولید 99 تا 123 اسب‌بخار را دارد و روی هاچ‌بک‌های فورد تا ون ترانزیت فورد ارائه می‌شود. علاوه بر سیستم‌های ذکرشده برای افزایش توان، این پیشرانه با از کار انداختن یک سیلندر در مواقعی که نیازی به شتاب‌گیری ندارید، توانایی کاهش مصرف سوخت و گازهای آلاینده را نیز دارد.

* پیشرانه 999 سی‌سی فولکس واگن

با این که این پیشرانه به اندازه پیشرانه فورد، افتخارآفرین نبوده، اما با قابلیت اطمینان بالا و بهبود روزبه‌روز آن توسط فولکس‌واگن، موفق شد تا بالاخره در سال 2018 جایزه «بهترین پیشرانه سال» را از آن خود کند.

این پیشرانه روی طیف وسیعی از خودروهای زیرمجموعه فولکس‌واگن قرار گرفته. فولکس‌واگن آپ!، فولکس‌واگن گلف نسل هفتم، فولکس‌واگن پولو، فولکس‌واگن تی-راک، اشکودا سیتیگو (Citigo)، اشکودا فابیا نسل سوم، سئات لئون، سئات Mii، سئات ایبیزا، آئودی A1 و همچنین آئودی Q2، ازجمله مدل‌هایی هستند که از کوچک تا بزرگ، روی این پیشرانه تکیه کرده‌اند.

این پیشرانه که تمرکز اصلی خود را روی کاهش آلایندگی گذاشته، از توان مناسبی نیز برخوردار است. 65 تا 126 اسب‌بخار توان تولیدی برای پیشرانه‌ای با وزن کم، تیراژ آن را به 2 میلیون و 500 هزار رسانده و گشتاور 200 نیوتن‌متری، آن را برای قرار دادن روی کراس‌اور آئودی Q2 مناسب ساخته است.

* پیشرانه 875 سی‌سی Twinair فیات

اگر تا اینجا به نظرتان می‌آمد که وجود تنها 3 سیلندر در پیشرانه، دیگر خیلی کم است، باید بگوییم که پیشرانه Twinair با وجود دو سیلندر، سنگ تمام گذاشته. تمام کسانی که تجریه رانندگی با فیات 500 مجهز به این پیشرانه را داشتند، از حسی جالب و نوستالژیک حرف می‌زنند. وزن کم پیشرانه و توان قابل قبولش می‌توانست برای فیات 500 دوست داشتنی، صفر تا صد کیلومتر 11 ثانیه‌‌ای و حداکثر سرعت 180 کیلومتر برساعت را رقم بزند.

این پیشرانه توانایی تولید 85 اسب‌بخار (معادل موتور TU3 پژو با حجم 1.4 لیتر) را داراست. Twinair در دو مدل تنفس طبیعی (با حجم 1 لیتر) و توربوشارژ (با حجم 875 سی‌سی) ارائه شده که هر دو مدل به صورت خطی و با سیستم زمانبندی متغیر باز و بسته شدن سوپاپ‌ها تجهیز شده‌اند.

این پیشرانه در سال 2011 توانست 4 جایزه «بهترین پیشرانه جدید»، «بهترین پیشرانه زیر 1 لیتر» ، «پیشرانه پاک سال» و در نهایت «بهترین پیشرانه سال» را از آن خود کند و پیش از ورود پیشرانه Ecoboost فورد، ساختار پیشرانه‌های کوچک را دستخوش تغییر قرار دهد.

* دیگر پیشرانه‌های کم‌حجم

خالی از لطف نیست که یادآورد شد پیشرانه یک لیتری تویوتا و هوندا، پیش از به میان آمدن سه پیشرانه بالا، برنده بلامنازع «پیشرانه‌های زیر 1 لیتر» بودند ولی کاربرد زیادی در خودروهای اروپایی و خاورمیانه نداشتند.

در جدول زیر برخی از مدل‌های محبوب خودروسازان با حجم پیشرانه کمتر از یک لیتر را مشاهده می‌کنیم:

امیدواریم روزی شاهد ورود خودروهایی با پیشرانه‌های به‌روز با آلایندگی کم و مصرف پایین، به کشورمان باشیم چراکه این کوچولوها می‌توانند گره‌گشای بسیاری از مشکلات باشند.

لینک کوتاه : http://negaheghtesadi.ir/?p=11796
به اشتراک بگذارید:
نظرات کاربران :

دیدگاه شما

( الزامي )

(الزامي)