محمدعلی دیانتی‌زاده در سرمقاله روزنامه دنیای خودرو، به موضوع ضرورت تعقیب فناوری‌های نو و مدل‌های تجاری جدید در صنعت خودرو پرداخت.
عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
درحالی که ما همچنان گرفتار یافتن معادل‌های مناسب برای واژه‌هایی مانند استارتاپ، گجت، گیزمو، اپلیکیشن، توربو و… هستیم، روش‌های کسب‌وکار و رویکردهای فناوری به‌سرعت در دنیا در حال تغییر است، تغییراتی که اگر بخواهیم به انتظار مشخص شدن نتایج نهایی بنشینیم، نتیجه‌ای جز عقب‌ماندگی بیشتر از اکوسیستم صنعت و اقتصاد جهانی ندارد.
خوشبختانه در چند سال اخیر، روند حرکت استارتاپ‌های ایرانی در حوزه‌های مختلف صنایع کشور رشد قابل توجهی داشته است. این حرکت از صنایعی مانند بانکداری و بازارهایی مانند بورس سهام گرفته تا صنعت حمل‌ونقل شهری و بین‌شهری، گسترده شده است.
در صنعت خودرو گرچه عمده تحولات مربوط به اتوماسیون صنعتی و نرم‌افزارهای طراحی‌شده برای ارتباط با مشتری در بخش‌های فروش و خدمات پس از فروش است اما تنظیم از راه دور بخش‌های نرم‌افزاری خودرو نیز به‌تازگی به سرویس‌های خدماتی برخی خودروسازان پیشرو افزوده شده است.
از سوی دیگر، مباحث مربوط به خودروهای الکتریکی و نیز خودروهای خودران هر روز در حال توسعه است و در بخش نخست یعنی خودروهای الکتریکی انگیزه‌های تسریع کار برای خودروسازان بیشتر شده است، انگیزه‌هایی همچون الزامات روزافزون درخصوص کاهش آلایندگی‌ها و موعدهای تعیین‌شده برای افزایش محدودیت‌های تردد خودروهای دیزلی و حتی بنزینی در برخی کشورها.
این شرایط، خودروسازی به روش سنتی را به چالش می‌کشد و محکوم به تحدید و تعطیل می‌کند. اما فرصتی نیز در همین شرایط برای صنعت خودروی ایران نهفته است؛ فرصت دنبال کردن این تحولات تازه و پیگیری فناوری‌ها و مدل‌های تجاری نوین مربوط به آن از همین ابتدای بازی با هدف بومی‌سازی آن‌ها. این مهم در کشور ما در نه‌تنها در بخش‌های هسته‌ای و تسلیحاتی بلکه در بخش‌هایی همچون شبیه‌سازی، نانوتکنولوژی، سلول‌های بنیادین و… حسن سابقه دارد.
صنعت خودروی ایران به‌رغم هدف‌گذاری‌ها و سیاست‌گذاری‌های مندرج در اسناد توسعه بالادستی، نیازمند تدوین استراتژی‌های به‌روزتری است، استراتژی‌هایی که بر مبنای تعقیب فناوری‌های نو و مدل‌های تجاری جدید با رویکرد سبقت تدوین شده باشند. وگرنه تا ما به نقطه بیتوته قافله فناوری و کسب‌وکار نوین صنعت خودروی جهان برسیم، این قافله چند منزل پیشتر خواهد بود و کالای ما خریداری نخواهد داشت.
تاکید بر داخلی‌سازی قطعات و بومی‌سازی فناوری‌ها که به‌درستی در قراردادهای خارجی صنعت خودروی ایران لحاظ شده است، مهم‌ترین نقطه این قراردادها و قابل اتکاترین بخش آن‌ها برای خودروساز شدن است. در کنار این رویکرد، نگاه به بازارهای خارجی باید سرلوحه کار صنعت خودرو و نیز صنعت قطعه‌سازی ایران باشد.
مادامی‌که قطعه‌سازان ما با هدف فروش به خودروسازان داخلی تولید می‌کنند و خودروسازان داخلی نیز تنها به بازار داخلی چشم دوخته‌اند، پیشرفتی برای صنعت خودروی ایران حاصل نخواهد شد. اما وقتی قطعه‌ساز ایرانی با هدف تولید قطعه برای خودروسازان جهانی در پی تعامل با خودروسازان و قطعه‌سازان بزرگ دنیا باشد و خودروساز ایرانی به دنبال کسب سهم از بازارهای منطقه‌ای و فراتر از آن، می‌توان منتظر اتفاقات خوبی در صنعت خودروی ایران بود.