سهم شرکت های بورسی از مجموع تولید ناخالص داخلی کشور (GDP) بدون احتساب نفت در ۹ ماهه پارسال نزدیک به ۲۳ درصد بود که صنعت فرآورده های نفتی، کک و سوخت هسته ای بیشترین سهم را از این میزان داشت.
به گزارش نگاه اقتصادی، زمانی که نظام بانکی برای تامین مالی طرح ها دچار مشکل شد و قادر نبود خواسته های سرمایه گذاران و متقاضیان را به طور شایسته تامین کند، سهم بازار سرمایه در تامین مالی رو به افزایش گذاشت؛ به طوری که در این بخش شاهد رشد ۷۵۰ درصدی در چهار سال گذشته بودیم.
بررسی ها نشان می دهد تامین مالی طرح ها از طریق بازار سرمایه نیز از ۱۴۳ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۹۱، به یک هزار و ۲۲۰ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۹۵ رسید که بیانگر رشد ۷۵۰ درصدی است.
ارزش معاملات بازار سرمایه (شامل سهام، اوراق و آتی و مشتقه) در بورس تهران، فرابورس ایران، بورس کالا و بورس انرژی نیز از یک هزار و ۹۶ میلیارد ریال در سال ۱۳۹۱ به یک هزار و ۹۰۲ میلیارد ریال در سال ۱۳۹۵ رسید که رشد ۷۴ درصدی را نشان می دهد.
پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه نیز به‌تازگی اعلام کرده است؛ بر اساس آمارهای منتشر شده از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در ۹ ماه نخست سال ۱۳۹۵، تولید و فروش این شرکت ها به ۲ هزار و ۱۳۰ میلیارد ریال رسید.
با توجه به اینکه تولید ناخالص داخلی کشور در این دوره ۱۰ هزار و ۸۰ میلیارد ریال بود، این شرکت ها ۲۱٫۱ درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص دادند.
همچنین سهم ارزش افزوده مجموع شرکت های بورسی نزدیک به ۲۲٫۹ درصد از کل تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت را شامل می شود.
تولید ناخالص داخلی بدون احتساب نفت در ۹ماهه سال ۱۳۹۵ نزدیک به ۹ هزار و ۳۰۰ هزار میلیارد ریال بود.
در این مدت صنعت فرآورده های نفتی، کک و سوخت هسته ای با فروش ۴۵ هزار و ۹۲ میلیارد و ۲۲۵ میلیون ریال و اختصاص سهم ۲۱٫۱ درصدی، بیشترین میزان فروش را در میان صنایع بورسی از آن خود کرد. سهم این صنعت در سال ۱۳۹۴ نزدیک به ۱۴٫۳ درصد از کل فروش صنایع بود.
صنایع محصولات شیمیایی، خودرو و ساخت قطعات و فلزات اساسی به ترتیب با سهم ۱۷٫۵ ،۱۴٫۳ و ۱۱٫۶ درصد در رتبه های بعدی قرار گرفتند.
در مجموع یک هزار و ۳۸۰ میلیارد ریال یعنی ۶۵ درصد فروش کل صنایع بورسی در اختیار چهار صنعت فرآورده های نفتی، کک و سوخت هسته ای، محصولات شیمیایی، خودرو و ساخت قطعات و فلزات اساسی است.
یادآور می‌شود تولید ناخالص داخلی (Gross Domestic product) یکی از مقیاس های اندازه گیری در اقتصاد و دربرگیرنده مجموع ارزش کالاها و خدمات نهایی است که در یک دوره زمانی معین، در یک کشور تولید می‌شود.
در این تعریف منظور از کالاها و خدمات نهایی، کالا و خدماتی است که در انتهای زنجیر تولید قرار گرفته‌اند و خود آنها برای تولید و خدمات دیگر خریداری نمی شوند.