چهارشنبه 27 فوریه 2019 - 6:58

سرنوشت صنعت خودرو ایران

محمدعلی دیانتی‎زاده

زنجیره تأمین خودروسازی ایران بیش از ۶۰درصد به خارج کشور وابستگی دارد و این موضوع در شرایط تحریم بیش از پیش این صنعت را رنج می‎دهد. البته همواره ظرفیت بالایی برای کاهش این وابستگی وجود داشته که به دلایلی بالفعل نشده است؛

از یک‎سو خودروسازان مدعی‎اند قطعه‌سازان داخلی حاضر به سرمایه‎گذاری برای افزایش عمق داخلی‎سازی قطعات نیستند و از سوی دیگر قطعه‌سازان همواره تیراژ پایین و غیراقتصادی محصولات خودروسازان را مانع توجیه‎پذیری سرمایه‎گذاری برای ساخت داخل کردن برخی قطعات می‎دانند.

در این میان، کارشناسان صنعت خودرو معتقدند اگر نگاه قطعه‎سازان داخلی به تیراژ ایران‎خودرو و سایپا و دیگر خودروسازان نباشد و تولید برای خودروسازان خارجی را نیز هدف‎گذاری کنند، توسعه داخلی‎سازی برای آن‎ها مقرون به‎صرفه خواهد بود. اما تولید برای آن‎سوی مرزها نیز اما و اگرهایی دارد که گاه فراتر از مسائل اقتصادی است.

در شرایط حاضر اما متولیان صنعت خودرو باید به‎جای پرداختن به این حرف‎ها یا اکتفا به شعار افزایش سطح خودکفایی، این طرح را با کار کارشناسی و توجیه اقتصادی تبدیل به فرصتی جذاب برای سرمایه‌گذاری کنند.

تجربه اجرای نسبتا موفق چنین طرح‎هایی را پیش از صنعت خودرو می‎توان در صنعت نفت جست‎وجو کرد. اولویت‎بندی تجهیزات مورد نیاز صنایع نفت‎وگاز، برآورد میزان داخلی‎سازی آن‎ها، گردآوری بانک اطلاعاتی از توانمندی‎های سازندگان داخلی و درنهایت تشکیل کنسرسیوم برای داخلی‎سازی و تأمین تجهیزات در سال‎های گذشته به اتفاقات خوبی در این صنایع انجامید که به تسریع پروژه‎ها در میادین نفتی و توسعه برخی فازهای پارس جنوبی کمک کرد.

در صنعت خودرو نیز نیازمند روشن‎شدن مسیر افزایش سطح خودکفایی و شفاف‎سازی فرایند ممیزی و انتخاب قطعه‌سازان برای این مهم هستیم. در این میان، انتظار می‎رود وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز همچون وزارت نفت در سال‎های گذشته به مدیریت و پیشبرد این طرح اهتمام ورزد و زمان را برای کاهش محدودیت‎هایی که منجر به افت تولید خودرو در سال جاری شدند، از دست ندهد.

مادامی که وابستگی زنجیره تأمین صنعت خودرو به خارج از کشور کاهش نیابد و تولید به حد قابل اتکایی نرسد، راهکارهایی همچون کشف قیمت رسمی خودرو در حاشیه بازار نیز نخواهد توانست در تنظیم بازار خودرو مؤثر واقع شود.

یکی از مشکلات ناشی از این وابستگی، تداوم افزایش هزینه‎های تولید به‎ویژه در بخش قطعات وارداتی است. بدیهی است ادامه‎دار شدن افزایش قیمت تمام‎شده خودرو از حد متعارف جهانی آن، ادامه فعالیت کارخانه‎های خودروسازی کشور را از حالت مقرون به‎صرفه خارج می‎کند و سرنوشتی مشابه صنایع نساجی، کفش و لوازم خانگی را برای صنعت خودرو رقم می‎زند.

در آن صورت، صنعت خودرو ایران ناچار از جابه‎جایی درصد سهم بازار خود با درصد سهم بازار محصولات وارداتی خواهد بود.

* سردبیر روزنامه دنیای خودرو

لینک کوتاه : http://negaheghtesadi.ir/?p=8541
به اشتراک بگذارید:
نظرات کاربران :

دیدگاه شما

( الزامي )

(الزامي)