مدیرعامل گروه سایپا روز گذشته در ادامه بازدید‌های سریالی خود از شرکت‌های زیرمجموعه این گروه، سرانجام به بن‌رو رفت؛ شرکتی که در سال‌های اخیر محل مناقشه سایپایی‌ها و ایدرو بود و ایدرو می‌خواست با استقرار خطوط تولید جوینت‌ونچر رنو-ایدرو در آن به این مناقشه پایان دهد. اما با بازدید جهرودی از بن‌رو و حرف‌هایی که درباره آینده این شرکت زد، آب پاکی روی دست همه کسانی که منتظر مونتاژ داستر و سیمبل در بن‌رو بودند، ریخته شد.
به گزارش نگاه اقتصادی، درحال‌حاضر به گفته معاون امور صنایع وزارت صمت، دو سایت تولیدی دیگر از سوی ایدرو به رنو پیشنهاد شده که در دست بررسی است.
* بن‌رو؛ از واگذاری به سایپا تا قرارداد رنو
بن‌رو همان کارخانه‌ای است که گروه سایپا بابت خرید سهام آن از ایدرو حدود ۷۰۰ میلیارد تومان به این سازمان بدهکار بود. در زمان ریاست غلامرضا شافعی بر ایدرو حساب بانکی سایپا به درخواست این سازمان و به استناد پرداخت نشدن این بدهی مسدود شد اما پس از مدتی به خاطر مباحثی چون به خطر افتادن اشتغال در این مجموعه این حساب باز شد. بن‌رو را منوچهر غروی، مدیرعامل اسبق ایران‌خودرو ساخت. این کارخانه که قرار بود خطوط تولید خود را با کمک BYD چین برپا کند، در ادامه با کمک یک خودروساز نوپای چینی (زوتی) خط تولید خودرو z300 یا همان آریو را برپا کرد.
ازجمله محاسن فنی این کارخانه واحد پرس‌شاب آن (پرس هیدرولیک و مکانیک برای انواع قطعات کوچک و بزرگ بدنه و شاسی خودرو) و ازجمله معایب آن خط رنگ متعلق به نسل قبل (بر پایه تینر که به مرور کدر می‌شود نه بر پایه آب) است. ظرفیت تولید این کارخانه ۲۵هزار دستگاه در سال و متوسط تولید آن روزی ۶۰ دستگاه بوده است. بنا بر صورت‌های مالی موجود، دخل و خرجش بن‌رو با هم نمی‌خوانده و با مشکلات عدیده مالی همچون بدهکاری بابت مالیات، حق بیمه کارکنان و هزینه برق و گاز روبه‌رو بوده است.
در مزایده‌ای که پیش‌خرید سهام توسط رنو برای واگذاری بن‌رو گذاشته شده بود، قیمت پایه این کارخانه بدون احتساب بدهی‌هایش ۸۰ میلیارد تومان تعیین شده بود و چانگان چین که خواهان سایپاکاشان نیز بود، برای خرید بن‌رو نیز ۲۰۰ میلیارد تومان پیشنهاد کرده بود. سایپا که با یک بدهی سنگین روبه‌رو بوده و هست، علاقه‌مند به واگذاری ۸۰ درصد از سهام بن‌رو برای حل بخش کوچکی از مشکل نقدینگی خود بود اما این قرارداد این واگذاری با رنو روی سقف ۶۰ درصد بسته شد. بر این اساس، رنو موظف شد کار خود را با سرمایه‌گذاری اولیه ۴۰۰ میلیون یورویی آغاز کند و در ادامه این سرمایه‌گذاری را تا ۸۰۰ میلیون یورو افزایش دهد. با این سرمایه‌گذاری قرار بود خط تولید بن‌رو به‌طور کامل عوض شود.
ایدرو که خود دارنده ۱۷ درصد از سهام گروه سایپا نیز هست، ازجمله اهداف این واگذاری را ایجاد اشتغال در منطقه به‌ویژه اشتغال تحصیل‌کرده‌ها عنوان کرده بود. این در حالی است که تا آن زمان با روزی ۴۰ تا ۵۰ دستگاه تولید و ۶۰ میلیون تومان سود به کمک نمایندگی‌ها، بن‌رو موفق به پاسخگویی هزینه نیروهای ستادی خود نیز نبود. علاوه بر این، بانک‌ها نیز حاضر به ارائه تسهیلات به بن‌رو نبودند و یکی دو باری نیز که نقدینگی اندکی به این کارخانه تزریق شد که در حل مشکلات آن مؤثر واقع نشد.
* رنو-ایدرو به دنبال یک سایت تولیدی دیگر
یک ماه پیش بود که معاون امور صنایع وزارت صمت بر موانع استقرار خطوط تولید جوینت‌ونچر رنو-ایدرو در بن‌رو صحه گذاشت و اذعان داشت که چون سهام بن‌رو به چند شرکت زیرمجموعه سایپا تعلق دارد و آن‌ها تا به امروز شرایط را براى در اختیار گذاشتن این کارخانه به منظور استفاده از ظرفیت شرکت رنو-ایدرو مناسب ندیده‌اند، کاری نیز در این مورد از پیش نرفته است.
محسن صالحی‌نیا در عین حال تأکید کرد که ظرف ۲۰ روز آینده یعنی تا موعد آغاز سال ۲۰۱۸ شرکت مشترک رنو و ایدرو ثبت خواهد شد و مرکز مهندسی مشترک آن‌ها ایجاد خواهد شود که برای انجام این کار سه منطقه نیز شناسایی شده است.
وی با بیان این‌که به‌تازگی با حضور مدیران ارشد شرکت رنو دو محور پیشنهادی مطرح شده که مورد موافقت قرار گرفته است، افزود: مذاکرات نهایی برای ایجاد زیرساخت‌ها در حال انجام بوده و در این راستا برای تولید مشترک، دو سایت دیگر نیز به‌صورت قرارداد همکاری مشترک به رنو پیشنهاد شده که در دست بررسی است.
* خواب‌هایی که جهرودی برای بن‌رو دیده است
مدیرعامل گروه سایپا در جریان بازدید روز گذشته خود از شرکت بن‌رو گفت: شرکت بن‌رو با بهره بردن از سالن‌های جدید و استاندارد می‌تواند به‌مراتب تولید بیشتری داشته باشد و در این زمینه با برنامه‌ریزی و افزایش بهره‌وری می‌توانیم رشد تولید را شاهد باشیم. محسن جهرودی افزود: بن‌رو یکی از شرکت‌های خوب گروه سایپا است که توان تولید خودرو در آن بالا است و با توجه به این توان بالا باید برای استفاده و بهره‌گیری از پتانسیل‌های موجود به نحو مناسب‌تری از آن بهره‌برداری کرد.
وی با تأکید بر حضور کارکنان متخصص در این شرکت گفت: یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های این شرکت، داشتن نیروهای متخصص و کارشناس است که با تکیه بر این سرمایه می‌توان به پیشرفت‌های خوبی نیز دست یافت. این شرکت با دارا بودن سالن‌های تولید بدنه و مونتاژ جدید و استاندارد و تولید خودروهای لوکس می‌تواند با برنامه‌ریزی مناسب در راستای افزایش تولید با شتاب بیشتری حرکت کند و بر همین اساس می‌توان با افزایش شیفت‌های کاری و تبدیل یک شیفت به سه شیفت، افزایش تولید در این شرکت را به سرعت عملیاتی کرد.