محمدعلی دیانتی‌زاده در سرمقاله شماره امروز دوشنبه روزنامه دنیای خودرو، به موضوع بررسی مجدد سند راهبردی صنعت خودرو و نیز بحث ایجاد قطب سوم در این صنعت پرداخت.
عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
وزیر صنعت، معدن و تجارت در جلسه اخیر شورای سیاست‌گذاری خودرو از بررسی مجدد سند راهبردی صنعت خودرو کشور سخن به میان آورده است.
فلسفه این بررسی مجدد که قرار است براساس یک برنامه زمان‌بندی‌شده با همکاری تشکل‌ها، مراکز تحقیقاتی و سازمان حمایت انجام شود، از یک‌سو ارتقای پتانسیل‌های موجود کشور در شرایط پسابرجام و از سوی دیگر تحولات صنعت خودرو در جهان است.
بر این مبنا، هدف‌گذاری‌های صنعت خودرو ایران باید با توجه به ظرفیت‌ها و نیز شرایط موجود مورد بازنگری قرار گیرد.
در این بازنگری باید نقش صنعت قطعه‌سازی و اهمیت صادرات بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد؛ فناوری‌ها، استانداردها و ماشین‌آلات در صنعت قطعه‌سازی کشور نیازمند نوسازی هستند.
همچنین در کنار مباحثی همچون انتقال تکنولوژی و بومی‌سازی فناوری‌ها در پرتو سرمایه‌گذاری خارجی و تولیدات مشترک با خودروسازان جهانی، باید از روش‌های نوین مدیریت، طراحی و مهندسی نهادینه‌شده در کشورهای توسعه‌یافته دنیا بهره گرفت.
از دیگر موارد نیازمند به بازنگری که در سخنان محمد شریعتمداری نیز مورد اشاره قرار گرفته است، مشکلات خودروسازان در حوزه‌های مالکیت و مالی است و بحث تأمین منابع برای فعالیت که یک‌بار برای همیشه باید به شکلی بنیادین با نظام بانکی کشور مطرح و حل‌وفصل شود.
مادامی‌که چنین کاستی‌هایی اعم از عقب‌ماندگی تکنولوژیکی، مشکلات مالی و مالکیتی و محدود بودن به بازار داخلی گریبانگیر خودروسازان کشور است، سخن از ایجاد قطب سوم خودروسازی به میان آوردن، یادآور آن زنهار است که «یک ده آباد به از صد شهر خراب»!
گیریم که یک مونتاژکار پرتیراژ نیز به جمع غول‌های خودروسازی کشور افزودیم و مونتاژ یک میلیون خودرو را برای تحقق تیراژ ۳ میلیونی پیش‌بینی‌شده در چشم‌انداز ۱۴۰۴ را بر عهده آن گذاشتیم.
اگر این قطب سوم برخاسته از بخش خصوصی باشد، شاید بتوان به شکل‌گیری یک رقابت سازنده در صنعت خودرو کشور امید بست اما این رقابت هم اگر مبتنی بر رویکردهای فعلی صنعت خودرو باشد، کمکی به رهایی صنعت خودرو از مونتاژکاری و راهیابی آن به بازارهای خارجی نخواهد کرد.
ایجاد قطب سوم در صنعت خودرو تنها زمانی مؤثر واقع خواهد شد که ضمن سهم‌خواهی از بازار داخلی با اتکا به مزایای رقابتی در فناوری، کیفیت، ایمنی و قیمت، نگاهی جدی به بازارهای خارجی داشته باشد و برای تحقق این هدف لشگری مقتدر از قطعه‌سازان کشور را در کنار خود بسیج کند.
با چنین رویکردی است که می‌توان توقع داشت قطب سوم تکان مورد انتظار را به دو قطب دیگر بدهد و صنعت خودرو کشور از رخوت و کرختی کنونی خارج شود.