محمدعلی دیانتی‌زاده در سرمقاله امروز روزنامه دنیای خودرو به موضوع «سانحه نفتکش سانچی و فاجعه انسانی آن» پرداخت.
به گزارش نگاه اقتصادی، عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
پیکره سوزان نفتکش ایرانی همراه با پیکرهای سوخته خدمه‌اش روز گذشته در ژرفنای اقیانوس فرو رفت و بیم‌ها و امیدهای هشت‌روزه خانواده‌های ۳۲ پرسنل این کشتی و مردم ایران با پایانی تلخ در ایام آغازین سال ۲۰۱۸ مواجه شد.
گرچه در اولین واکنش‌ها به این سانحه، از ارزش وزنی و دلاری این محموله و مسائل مربوط به پوشش بیمه‌ای آن سخن به میان آمد اما در ادامه همگان دریافتند آن‌چه هرگز نمی‌توان قیمتی بر آن گذاشت، جان شریف کارکنان گرفتارآمده در این فاجعه است که بخشی از سرمایه انسانی کشور ما بودند.
کشتی سانچی که در آذرماه امسال خلیج‌فارس را با میعانات گازی ترک گفت و سفر خود را به مقصد کره جنوبی آغاز کرد، با ورود به دریای چین و قبل از آن‌که به سمت کره جنوبی برود، شوربختانه با یک کشتی چینی حامل بار گندم برخورد کرد.
این تصادف باعث انفجار یکی از مخازن کشتی شد. طبق آخرین اظهار نظر کارشناسان، از آن‌جا که میعانات گازی به‌شدت سمی و فرار هستند، به‌احتمال بسیار قوی همه خدمه کشتی در پی همان انفجار اول جان خود را از دست داده‌اند.
هنوز دلیل مشخص و قطعی وقوع این حادثه مشخص نیست و گفته می‌شود جعبه سیاه این کشتی نیز قرار است در اختیار کشور پاناما که کشتی با پرچم آن حرکت می‌کرد، قرار گیرد اما صحت این گفته هنوز به تایید مقامات رسمی نرسیده است.
در روزهای پیشتر، با توجه به این‌که مخازن باری کشتی از مکان‌های تردد خدمه آن مانند موتورخانه فاصله داشت، بسیاری امیدوار بودند که خدمه در این مکان‌ها پناه گرفته و شانسی برای نجات یافته باشند اما گسترش آتش‌سوزی و انفجارهای پی‌درپی هر امیدی را به ناامیدی تبدیل کرد؛ آتشی که آن‌قدر زبانه کشید و گر گرفت و فراگیر شد تا سانچی را در دل اقیانوس غرق کرد.
این سانحه در حالی در نخستین ماه سال ۲۰۱۸ به وقوع پیوست که هنوز هیأت بررسی حوادث دریایی بریتانیا (MAIB) و هیأت ایمنی حمل‌ونقل ملی آمریکا (NTSB) گزارش جامع حوادث دریایی سال ۲۰۱۷ را نیز منتشر نکرده‌اند.
اما سانحه عظیمی که در این روزها به وقوع پیوست، از نظر ابعاد فاجعه انسانی، سوانح بزرگ سال‌های اخیر را تحت‌الشعاع خود قرار داد؛ سانحه‌ای که زبان به هنگام تسلیت‌گویی برای آن، سوز آتش و طعم خون می‌گیرد و این آتش و خون بر بستر هیچ آب و در دل هیچ اقیانوسی فرو نمی‌نشیند.
خانواده بزرگ جامعه دریایی و بندری، خانواده‌ها و بستگان این ۳۲ دریانورد دلاور که ۲ نفرشان نیز بنگلادشی بودند و همه مردم ایران سوگوار جان‌های عزیزی هستند که در میان شعله‌های مهیب حریق گرفتار آمدند و غریبانه غریق دریایی در دوردست شدند.
همه یک‌صداییم و هم‌قسم در این مصیبت که یاد و خاطره این دریانوردان دریادل را از قلب و ذهن خود پاک نخواهیم کرد، عزیزانی که در راه انجام خدمتی بزرگ جان خود را نثار کردند.